Op zondag 21 januari trok Academie Kortrijk naar Parijs. Een hele bus studenten en leerkrachten bezocht de Franse hoofdstad om er geïnspireerd te worden door de uiteenlopende tentoonstellingen en musea.
Ann Demeyere, afgestudeerd in de grafiekkunst en student in het projectatelier, nam de tijd om voor ons neer te schrijven hoe zij die dag heeft beleefd. Het beeldmateriaal is van de hand van Lies Depraetere, afgestudeerd in de fotokunst en student grafiekkunst.
Na een busreis van iets meer dan 3 uur kwamen we aan bij de Fondation Louis Vuitton.
Het was ons niet te doen om een veel te dure sacoche of valies. We waren er wel om de prachtige expo van Mark Rothko te gaan bezichtigen.
Bij de passage door de veiligheidszone, die leek op een kleine versie van de vertrekhal van Zaventem met RX voor onze rugzak en metaaldetector, konden we de inkomsthal binnen.
Daar wachtte ons een verrassing van formaat... Wat een spectaculair gebouw was dit! In ieder hoekje of kantje was er wel iets onverwachts te zien. De staalconstructie, houten spanten, veel glas en verschillende waterpartijen. Een parel voor de architectuurliefhebber, zeker de moeite om eens gezien te hebben.
Terwijl we de ogen uit ons hoofd keken, werden we door een stroom van mensen meegenomen naar de benedenverdieping. We waren duidelijk niet de enigste die Rothko wilden bewonderen.
De zalen waren gevuld met de grote werken vol kleur. De imposante schilderijen nodigden uit om zo dicht als mogelijk te gaan staan, om zo het gevoel te hebben dat je verdween in de kleurenpracht.
De heel poëtisch en ritmisch opgestelde werken waren warm en sprekend maar hoe verder we kwamen hoe donkerder de werken werden, tot alles zo goed als helemaal zwart eruitzag. Net zoals het leven van de kunstenaar die tenslotte gestorven is aan suïcide.
Eenmaal terug bij de uitgang maakten we nog een wandeling rond het gebouw, vol bewondering voor de architecten en hun fantasie die ze omgezet hebben in de werkelijkheid.
Daarna was het tijd om met de metro naar Centre Pompidou te trekken voor onze volgende expo "Corps à corps".
Een tentoonstelling met 120 fotografen en meer dan 350 foto's en documenten die ons terugbracht naar de fotografie van de 20e en 21e eeuw.
Daar konden we vaststellen dat zelfs zonder Photoshop en digitale toestanden er prachtige foto's konden genomen worden.
De rode draad door de expo bleek toch wel het lijden van de mens, meestal aangedaan door anderen. Bijvoorbeeld verplichte abortus, vernedering in kampen, psychiatrische instellingen enzovoort.
Soms gruwelijk, soms verhalen met foto's die ons deden nadenken over het verleden en het nu.
Een beetje somber maar onder de indruk van deze beelden begonnen we aan onze laatste wandeling naar Place des Victoires.
Iedereen was perfect op tijd om de bus naar Kortrijk op te stappen. Tijdens de terugreis werd door iedereen veel gebabbeld over alles wat we gezien hadden. Op die manier kregen we tips voor een volgend bezoek aan Parijs, de stad met duizenden gezichten, met voor ieder wat wils.
Dit was een super initiatief van de leerkrachten en de directie. We kijken uit naar meer van dit, want de inspiratie die we uit zo'n dag halen is het meer dan waard, een fantastische meerwaarde aan onze lessen in de academie. Bij deze hartelijk dank aan de organisatoren en alle medereizigers, bedankt voor deze mooie dag!
