Ivan De Pauw
graf 6
tot de kern
Door de zure appel heen gebeten
het klokhuis achtergelaten
ontdaan van zijn endocarp, de zaden open en bloot
kleine beloftes van nieuw leven
vruchteloos wachtend op wat vochtige aarde.
Alles in huis om terug een boom te worden,
met sappige vruchten beladen,
maar die klok tikt genadeloos.