° 1981 - Kortrijk
huidige woonplaats: Marke
Anissa is opgegroeid in twee culturen tegelijk en er tussenin. Haar pa is Algerijns, haar ma is Belg.
Haar pa zou geneigd zijn haar te willen (over-)beschermen, haar ma laat haar meer doen wat ze wil …
In de jaren ‘80 – begin ‘90 waren er in Marke nauwelijks migranten-gezinnen. Op school werd even nauwelijks rekening gehouden met ‘culturele gevoeligheden’.
De overstap naar het middelbaar in O.L.V. van Bijstand zorgde als het ware voor een onderdompeling in een school waar migrantenkinderen geen rariteit meer waren. Evidenties zijn niet meer evident. Het wordt haar duidelijk hoe anders kinderen opgevoed worden, hoe kinderen met migrantenroots anders kijken naar de wereld en anders worden bekeken. Dit zorgt ook voor een groeiende interesse in de eigen godsdienst, de eigen cultuur.
Anissa wil en kan verder studeren. Ze wil een zinvolle job kunnen hebben en iets kunnen betekenen voor anderen. Ze kiest voor een opleiding sociaal werker.
Eens afgestudeerd krijgt ze wel te maken met racisme. Besprekingen om bijv. een woning te vinden en te kunnen huren knappen af: niet op haar voorkomen noch op haar spreken (uitspraak, taalgebruik) wel op haar familienaam.
Intussen is Anissa gehuwd en heeft ze twee kinderen.
Ze werkt in de sociale dienst van het AZ Groeninge.
In Marke engageert ze zich in de Ouderraad van de Vrije Centrumschool om op woensdagmorgen fruit te schillen voor de kleintjes. Ze zoekt samen met andere mama’s hoe er gepast kan gewerkt worden met die mama’s bij wie thuis geen nederlands wordt gesproken. Er is de wekelijkse praatgroep. Er zijn ook de info-momenten over het kiezen van een middelbare school, de bestaande (sociale en andere) dienstverlening in de stad, de Deelfabriek …
Anissa maakt deel uit van het evenemententeam van KFC Marke en van het bestuur van het Ontmoetingscentrum.