° 1963 - Kortrijk - huidige woonplaats: Marke
Geboren in de Marksesteenweg Kortrijjk. Het was toen reeds duidelijk dat ze op weg was richting Marke. Bij een eerste werkervaring als maatschappellijk werkster bij het huidige Solidaris viel tijdens huisbezoeken onmiddellijk op hoe joviaal de ontvangst bij Markenaren was. Toen wist ze het ‘ooit woon ik in Marke’ … en in 1996 was het zover.
In 1988 begon ze te werken bij de Stad Kortrijk in de jeugddienst. Daarna ging ze over naar de welzijnsdienst en werkte rond ontwikkelingssamenwerking, nog later rond integratie en diversiteit.
Integratie was wel haar ding. Ze merkt dat ze liever hier werkt met mensen met andere roots, dan voor mensen ver weg in het Zuiden. Waarmee helemaal niet gezegd wordt dat internationale solidariteit niet belangrijk zou zijn, getuige haar engagement bij 11.11.11.
Reeds jaren is ze trekker van ‘KortRijk aan Culturen (Krac)’. Hét plein tijdens de Sinksenfeesten met de meeste ambiance en hapjes van over de ganse wereld. KortRijk aan Culturen uitbouwen tot een jaarwerking niet enkel met eten, maar ook workshops rond kapsels, mode, kalligrafie ... dit ziet Cathérine als een belangrijke uitdaging. Daarnaast is er ook nog de jaarlijkse voltreffer ‘Tables d’hôtes’, exotische smaken proeven in huiskamersfeer.
Dergelijke grote, maar ook de kleinere acties, zijn héél belangrijk. Het zijn kleine succesjes waarop je fier kan zijn en die de integratie bevorderen en mensen op weg zetten in de maatschappij. Zo hebben er reeds enkele deelnemers van Krac de stap naar het ondernemerschap gezet.
Op stapel staan nog enkele kleinere projecten rond verkiezingen. Wie mag..., moet er..., eens een stemcomputer uitproberen enzomeer. In Kortrijk zijn er zo’n 50 verenigingen van mensen met kleur, die zijn dan ook het beste aansprekingspunt om mensen te engageren. Door haar grote kennis van de sector kan ze soms ook een belangrijke rol spelen in het bemiddelen tussen bijv. jongeren en politie.
Haar eerste stappen in de integratiewereld waren via de vereniging “Intakt” en sedert is toch wel een hele weg afgelegd.
Wat Cathérine wel nog altijd een verontrustend vindt is hoe zwarte mensen blijven gediscrimineerd worden. Het belang van een beweging als “Black Live Matters” mag zeker niet onderschat worden!
Cathérine is ook een BOM. Nu ja bewust... er was geen partner maar wel een grote kinderwens. Als alleenstaande mama een zoon opvoeden werd een boeiende uitdaging. Het heeft haar nooit belet om avond- of weekendwerk te maken. Ze kon gelukkig rekenen op haar ouders en vrienden voor thuiswachtjobkes. Was het niet makkelijk, ze heeft er zeker geen spijt van. Bovendien heeft de zoon eenzelfde soort genen richting sociale sector.