° 1968 - Marke - huidige woonplaats: Olsene
Toen Els nog kind was woonde ze vlakbij de Kinderboerderij in Marke. Nu woont ze samen met haar echtgenoot Danny op een boerderij in Olsene (bij Zulte). Nu worden ze er omringd door paarden, pony’s, honden, katten, zwanen en kippen. Haar tijd verdeelt ze tussen de boerderij en Vive la Fête.
Reeds in haar kindertijd was Els behoorlijk creatief. Bovendien had ze groene vingers. Ze werd tot de natuur aangetrokken en werkte graag met haar vader in de tuin. Het middelbaar in OLV Vlaanderen was niet echt haar ding. Het volgzame zat niet echt in haar.
Zo trok ze vanaf haar vierde middelbaar naar het kunstonderwijs, Sint-Lucas (Gent) – plastische kunsten. Daar ging een nieuwe wereld open. Haar artistieke kant kon zich ontwikkelen.
Na haar hogere studies nog een jaar beeldhouwen en drie jaar animatiefilm.
Ze werkte eerst voor een reclamebureau, later voor Raoul Servais (Belgische filmmaker en pionier in het genre van de animatiefilms). Na verloop van tijd was het moeilijker om het creatieve werk met de hand te blijven doen. De tekenprogramma’s op de computer wilden persé het werk overnemen.
Eerder toevallig kwam Els in de muziekwereld terecht. In Gent ontmoette ze Danny Mommens, de toenmalige bassist bij dEUS). Samen namen ze een aantal demo’s op die werden uitgebracht als de ep Paris (op het label Kinky Star). Tegelijk ontstond Vive la Fête (1997). Vive la Fête zou staan voor dansbare electro-rock met invloeden van de new wave (jaren ‘80) en Franse chansons (jaren 60 – zo als Jacques Dutronc, Serge Gainsbourg, Johnny Hallyday…).
Ze kregen de kans om te spelen op een modeshow in Parijs. Dat eerste optreden was meteen een schot in de roos. In 2000 brachten ze hun debuutplaat Attaque Surprise, al snel gevolgd door République Populaire (2001) en Nuit Blanche (2003). In 2002 tourden ze de wereld rond voor het Franse modebedrijf Chanel. Ze hadden optredens in Berlijn, Milaan, Parijs, Tokyo, New York en Las Vegas.
In 2004 volgde het dubbele verzamelalbum Attaque Populaire met daarop een collectie remixen en nummers van de eerste twee cd’s. En er blijven albums volgen. De band geniet intussen ook van een enorme populariteit in het Latijns-Amerikaanse continent.
Danny Mommens en Els Pynoo alias Vive La Fête zou je kunnen omschrijven als Bonnie & Clyde van het Belgische muzieklandschap. Meer dan 25 jaar lang kruipen zij op het podium met een lak aan zowat alles: aan trends, aan etiquette, aan ‘goede smaak’, aan grammatica. Een je m’enfoutisme als geen ander.
De boerderij met de dieren vergen handenvol tijd. Toch is dit werk belangrijk voor Els want ‘je kunt bij paarden nooit doen alsof. Als je dat probeert, breng je ze alleen maar in de war en raak je zelf gefrustreerd. Je moet eerlijk en helder communiceren. We moeten hun het beste van onszelf geven. Paarden voelen al je emoties en nog veel meer. Door hen krijg ik een scherper bewustzijn om dicht bij mezelf te blijven. Ze geven me de kracht en het zelfvertrouwen om in het leven en op het podium te staan’.