Ivette Platteau (90) moest als kind tijdens de Tweede Wereldoorlog wegvluchtten uit haar huis en elders in Bellegem onderduiken.
Ondergedoken
Ivette: “Ik werd geboren in 1933 en woonde in de Dottenijsestraat in Bellegem. Mijn vader was al in 1939 gemobiliseerd in het Belgisch leger. Hij was meubelmaker en timmerman en had pas eigenhandig ons huis gebouwd toen de oorlog uitbrak. Bellegem werd al snel bezet door de Duitsers. Een Duitse soldaat kwam ons huis binnen en riep dat ze daar zouden blijven, maar een officier volgde kort daarna en die liet de soldaten weer weggaan. Daarna zijn we gevlucht uit ons huis. Onderweg hoorden we schoten en moesten we in de grachten duiken. Uiteindelijk raakten we bij de maalderij Vindevogel in de Nieuwstraat. Daar woonden we een tijdje met ook mijn oma en wat buren. Eten hadden we nooit te kort. Een van mijn nonkels was boer.
Familieleed
Ik ging tijdens de oorlog naar school in het Atheneum in Moeskroen. Mijn vader stuurde me daarheen om Frans te leren. Toen ik 15 jaar was, was ik de school beu, hoewel mijn vader liefst gehad zou hebben dat ik nog verder studeerde. Daarom begon ik te werken bij de tapijtenfabriek De Poortere.
Op een gegeven moment werd mijn vader opgepakt door de Duitsers en moest hij elders verplicht meubels maken voor hen. Toen hij terugkeerde, was hij helemaal uitgemergeld. Hij zat bij ons in de zetel en ik herkende hem niet meer, zo mager was hij.
Ook de Eerste Wereldoorlog had trouwens een grote impact op onze familie. Helemaal aan het einde, in 1918, overleed mijn grootvader door toedoen van de Duitsers. Hij wilde een zwijn slachten in de tuin om dat aan Engelse soldaten te geven. De Duitsers zaten nog op de Kluisberg en beschoten zijn hof. Daardoor bleef mijn meter alleen achter met vijf kinderen.”
Haar oude dag slijt Ivette in WZC De Zon in Bellegem, vlak bij de plek waar ze als kind woonde.
Meer verhalen over de Tweede Wereldoorlog
