Dit kunstwerk is een ode aan het vlas, dat in schoven of "kapellen" werd samengebonden om te drogen. De vlasindustrie wordt beschouwd als een bron van welvaart , die tot uiting komt in de winkelstraten. Het fonteinbeeld in de vorm van een vlaskapel kwam er in 1962 bij de aanleg van de Korte Steenstraat als eerste verkeersvrije winkelstraat van Kortrijk (en wellicht van België). Het initiatief werd genomen door een samenwerkende vennootschap van 25 handelaars samen met de stad.
De fontein werd ontworpen door Guido Speybrouck uit Heule, zoon van de grafische ontwerper Jos Speybrouck. Hij stond in voor het tekenen van de vlasschoof, het ontwerp van de fontein en de groenaanleg in de omgeving. De vlaskapel werd uitgevoerd in gedreven rood koper door kunstkopersmid Maurice Christiaens-Beheydt uit Kortrijk. Het vergulden gebeurde door decorateur M. Vanlaeke uit Kortrijk. De leidingen voor de fontein werden aangelegd door Omer Blondeel uit Heule en Boudewijn Delombaerde uit Heule trad op als aannemer.
Het fonteintje werd verwijderd bij de heraanleg van de winkelstraten in 1998. Het beeld werd toen overgebracht naar het Vlasmuseum, waar het buiten tussen het Vlasmuseum en het Kant-en Linnenmuseum geplaatst werd, maar niet meer als fontein functioneerde. Bij de sluiting van het Vlasmuseum kwam het beeld in een depot te staan in afwachting van een nieuwe bestemming. In 2021 kreeg het een nieuwe plek op de Vlasmarkt. Echter bleek het door de vele terrassen geen ideale plek voor het kunstwerk. Met de vernieuwing van het winkelwandelgebied in 2024 werd een nieuwe geschikte locatie gevonden aan het eind van de Voorstraat, omringd door groen.