Christine Ockier woont in de Schietspoelstraat in Kortrijk. Haar vier kinderen zijn de deur uit. Sinds het begin van dit schooljaar verhuurt ze een leegstaande kamer aan student Alexander en dat valt voor beiden heel goed mee.
Goedkoper kot
Christine las voor het eerst over het principe van de Kotmadam in het stadsmagazine. “Ik heb zelf drie kotstudenten gehad en weet hoe zwaar dat op het budget kan wegen. Mijn grootste drijfveer om Kotmadam te worden is een goedkoper alternatief aanbieden. Ik nam contact op met de stad en een medewerker kwam langs om alles uit te leggen.”
Attesten en regels
“Als je een kamer wil verhuren, moet die aan een aantal regels voldoen: minstens 12 vierkante meter, rechtstreeks daglicht, een rookmelder, een raam dat open kan … Daarnaast moet je bewijzen dat de woning van jou is en dat je er ook zelf woont. Ik moest ook een geldig conformiteitsattest voorleggen.”
Gemeenschappelijke ruimtes
“Het verschil met een gewoon kot, is dat je als huiseigenaar ruimtes van je eigen huis deelt met de student. Zo maakt Alexander gebruik van mijn keuken. Dat wil niet zeggen dat ik voor hem moet koken. Dat doet hij zelf en dat meestal op een ander tijdstip dan wanneer ik de keuken nodig heb.”
Leven in huis
“Ik ben het altijd gewoon geweest om veel leven in huis te hebben met vier kinderen. Nu ik met pensioen ben, zorg ik nog wel af en toe voor de kleinkinderen, maar het is wel fijn om met Alexander toch wat compagnie te hebben in de week. Hij is een rustige kerel. Hij ruimt altijd netjes op, wast af en maakt zijn kamer schoon. We komen goed overeen.”
Rust en kalmte
Alexander beaamt dat: “Ik ben al afgestudeerd als industrieel ingenieur en volg nu een extra master aan UGent en KU Leuven. Ik heb les in Kortrijk en Brugge en volg stage in Zwevegem. Een volle agenda dus. Na een drukke dag verkies ik een rustig kot in een rustige buurt en dat heb ik hier gevonden. Dankzij Christine voelt het een beetje als thuis.”