Nancy vond de job van haar leven bij Zorg Kortrijk
Nancy Vansuypeene (51) is kindbegeleider in De Blokkenhuizen, één van de kinderopvanglocaties van Zorg Kortrijk. Die dienst maakt deel uit van Stad Kortrijk en bundelt het lokale, openbare zorgaanbod. Nancy voert haar job met hart en ziel uit en verveelt zich geen moment.
Kindbegeleider
Nancy: “Ik ben opgeleid als verzorgende en startte in 2000 oorspronkelijk als huishoudhulp bij de stad. Die keuze was weldoordacht: ik ben heel sociaal en wil constant mensen rond mij. Bovendien had mijn papa altijd gewerkt voor Stad Kortrijk. In 2020 kwam er een halftijdse job vrij als kindbegeleider, ook bij de stad. Een tijdje heb ik beide gecombineerd.”
“Door nieuwe regels van Kind en Gezin moest ik opnieuw een opleiding van een jaar volgen in een CVO. Dat kon via de stad, een van de vele voordelen van hier werken. De opleiding was een nuttige heropfrissing, want in al die jaren is er veel veranderd in de omgang met kinderen. Daarna voelde ik het nog meer kriebelen en zo maakte ik in mei dit jaar de sprong naar fulltime kindbegeleider. Dat is meteen een tweede voordeel van werken bij de stad: de kans om intern door te schuiven van functie.”
Een hart voor mensen
“Ik heb mij die nieuwe switch nog geen moment beklaagd. Mijn hart ligt bij mensen, zeker bij kinderen. Ik ben moeder van drie en ‘foster parent’. Mijn job is ideaal voor wie een gezin heeft. De uren zijn heel flexibel en we werken in shiften. Daardoor moet ik nooit een volledige dag aanwezig zijn. Ook als huishoudhulp had ik mooie uren, maar die liepen soms wat uit. Ik bleef vaak napraten, een nadeel van zo sociaal zijn”, vertelt Nancy met een knipoog.
Ondersteuning van het team
“Kindbegeleider is de job van mijn leven. Het zit al van jongs af aan in mij. Als tiener ging ik babysitten en ik hielp af en toe bij mijn mama, die onthaalmoeder was. Al mijn collega’s hebben ook zo’n hart voor mensen. Je voelt dat ze bewust kozen voor een sociaal beroep. Niet alleen naar de kinderen toe, maar ook naar de ouders. We springen bij voor elkaar als dat nodig is. Bovendien worden we goed ondersteund. Zitten we zelf met vragen, dan staan we er nooit alleen voor. We kunnen onder andere terecht bij de pedagoge. Die draait soms zelf mee in de werking. Zo leert ze de kinderen nog beter kennen.”
Steeds verrassend, altijd jezelf zijn
“Ik vertrek altijd goedgezind naar het werk. De omgang met de kindjes verschaft me veel vreugde. Heb je een keer een mindere dag? Dan lachen ze eens en ben je meteen weer opgekikkerd. Als ik in verlof ben, vraag ik mij altijd af hoe het gaat met hen. Het voelt aan alsof het mijn eigen kinderen zijn. Je kan ook jezelf zijn bij hen. Vals zingen mag hier. En we gaan graag eens op stap, bijvoorbeeld naar de markt. Onze dagen zijn dus heel gevarieerd. Je weet nooit wat de werkdag zal brengen. Reken daar nog de goeie arbeidsvoorwaarden bij, zoals de hospitalisatieverzekering en extra vakantiedagen, en je begrijpt waarom ik hier nooit meer weg wil. Meer zelfs: na mijn pensioen zie ik mij hier nog als vrijwilliger meehelpen!”