° Marke 1981 - huidige woonplaats: Kruibeke
- Geboren en getogen Markenaar?
Ja! In het lager naar de Vrije Centrumschool gegaan en mijn middelbaar in Don Bosco afgemaakt. Erna gestudeerd aan Ipsoc (Kortrijk) als maatschappelijk assistent (2002).
- En dan ben je vertrokken ...
Na mijn studies had ik zin om eerst nog wat vrijwilligerswerk te doen, alvorens in het werkveld te vliegen. Via via had ik gehoord van Metro Ministries (in Brooklyn, New York) Je kon daar 4 maanden meedraaien als vrijwilliger (kost en inwoon werd voorzien). De keuze was snel gemaakt! In sept 2002 vertrok ik voor een periode van 4 maanden. Uiteindelijk kwam ik definitief terug naar België in 2012.
- wat was jouw taak daar?
Ik heb verschillende dingen gedaan. De 1e vier maanden was ik “intern” (stagiair) en maakte ik deel uit van een team dat ‘after school’ programma’s opzette voor achtergestelde jongeren. Later kreeg ik een job aangeboden als maatschappelijk werker en was ik verantwoordelijk voor de individuele opvolging van jongeren en hun families op alle mogelijke levensdomeinen (huisvesting, voeding, studies, mentaal welzijn,...). Een boeiende uitdaging om de werking van het Amerikaanse sociaal systeem te ontdekken! Wat een schrijnend verschil met ons onderbouwd systeem!
Een supertof maar pittig ‘detail’. Rijden met een mega-lange (Amerikaanse) bus werd beschouwd als deel van ons werk. Met die bus haalden we kinderen uit de buurt op voor onze wekelijkse kinderprogramma’s. Ik heb me er aanvankelijk erg tegen verzet! Maar uiteindelijk heb ik mijn angst overwonnen en met zo’n ding leren rijden in de drukke straten van Brooklyn! Tot op vandaag ben ik er erg trots om dat ik het gedaan heb! Het was vaak pure stress maar ik heb ook fantastische tijden beleefd toen ik met een bus vol zingende kinderen rondreed. Mensen keken soms erg verwonderd als ze mij als chauffeur uit die bus zagen stappen...
Mijn werkvisum verliep na 5 jaar waardoor ik weg moest. Terug naar huis en een jaar wachten geblazen om een nieuw visum aan te vragen. Tijdens dat jaar ben ik naar Sighisuara (Roemenië) afgereisd. Daar is een buitenlandse vestiging van diezelfde organisatie. Daar heb ik meegewerkt aan verschillende projecten ter ondersteuning van de armste en vaak verstoten Roma bevolking.
Tegelijk heb ik vanuit Roemenië mijn permanente verblijfsvergunning voor de VSA aangevraagd. Toen dat geregeld was, ben ik naar New York teruggekeerd. Gezien mijn Roemenië-ervaring heb ik er nog een aantal jaar als hoofd van het internationaal departement gewerkt. Ik overzag de dagelijkse werking van onze vestigingen in de Filipijnen, Zuid-Afrika en Roemenië.
- wat was het bijzondere van jouw werk ginder?
De mensen! Ik heb 10 jaar in een zeer internationale en multiculturele wereld gewoond en gewerkt.
Wonen in één van de boeiendste en meest bruisende steden ter wereld! Waw! Ik was meteen verkocht toen ik die 1e keer de sfeer opsnoof op Washington Square, de Brooklyn Bridge, 42nd St en noem maar op! Tegelijk werkte ik in achtergestelde getto’s met kinderen die zelf nog nooit de oversteek hadden gemaakt naar Manhattan. Heel confronterend!
- waarom ben je teruggekomen?
Mijn familie missen begon na die 10 jaar te wegen. Elk jaar kwam ik wel eens naar huis met de Kerstdagen. Toch is dat iets anders. Mijn 1e nichtje werd geboren en ik vond het moeilijk om “de verre tante” te zijn. Dat idee alleen al … Ik verlangde ook naar een stukje stabiliteit en zekerheid. In Amerika is dit helemaal anders dan in België. Dus na een stevige periode ben ik in oktober 2012 teruggekeerd met een rugzak vol ervaring en zonder te weten waar ik zou wonen of werken. Ik vond bijna meteen een gezellige studio in Gent en solliciteerde met succes bij Pleegzorg Oost-Vlaanderen - waar ik nog steeds werk als begeleider. Ik leerde mijn partner kennen en we kregen samen 2 kindjes: Lili en Otis.