Vanaf nu vind je Buurthuis Venning op een nieuwe locatie. Voortaan vinden de ontmoetingen, koffieklets en soep met brood plaats in de vroegere gebouwen van Sintoplan in de Spinnerijkaai 67.
Wie ‘Buurthuis Venning’ zegt, zegt ‘vrijwilligers’. Samen met buurtwerker Matthias ‘Matti’ Van De Straete zorgen zij ervoor dat er hier altijd wel iets te beleven valt. Eline (29), Bjorn (45) en Hogan (49) zijn enkelen van hen.
Eline
Eline: ‘Ik kwam enkele jaren geleden al af en toe met mijn mama naar het buurthuis, toen Matti zich voorstelde. We hadden meteen een goeie klik en zo ben ik hier begonnen als vrijwilliger. Normaal ben ik nogal verlegen. Het vrijwilligerswerk helpt me om uit mijn schulp te kruipen. Matti geeft mij veel vertrouwen. Als ik met ideeën kom, ondersteunt hij mij steeds. Zo organiseerde ik bijvoorbeeld een carnavalsfuif, thé dansant, buurtquiz en halloweenfeest. Jaarlijks houden we tijdens de Warmste Week ook een spaghettiavond. En ik probeer mee te helpen tijdens de activiteiten van de andere vrijwilligers. We beperken ons daarbij niet tot het buurthuis alleen. Ook elders in de Venning zijn er regelmatig evenementen, zoals onze cinema-avond. Zo krijgen we iedereen van de wijk mee. Mensen helpen spontaan mee, bijvoorbeeld aan de bar.”
Bjorn
Bjorn: “Ik ben een tiental jaar dakloos geweest, toen ik na mijn scheiding op straat geraakt was. Ik heb toen alles geprobeerd om te overleven. Later kwam ik bij de Kortrijkse Leerwerkplaats terecht. Daar moest ik op een bepaald moment helpen bij een activiteit in het vorige Buurthuis Venning. Zo leerde ik Matti kennen. In die tijd moest ik rondkomen met nog geen € 80 per maand omwille van budgetbeheer. Ik had zelfs geen eten meer. Daardoor stond ik op het punt om tegen mijn baas te zeggen dat ik niet meer kon komen werken. Gelukkig kwam Matti dan bij mij thuis langs met vlees dat hij kreeg via het project Food Act. Bovendien ging hij mee met mij naar het OCMW Kortrijk, waar ik financiële steun kon krijgen. Oorspronkelijk wou ik daar eigenlijk niet aankloppen voor steun. Maar omdat Matti mee wou gaan, ben ik toch maar geweest. Sindsdien mag hij mij alles vragen!
De barbecue in de Venning is een van de activiteiten waaraan ik meewerk. Vorig jaar mochten we maar liefst 150 eters verwelkomen. Daarnaast help ik mensen uit de buurt met klusjes in hun tuin, om het onkruid te verwijderen, … Ik ben ook ‘Mooimaker’: elke week ga ik rond in de wijk om afval op te rapen. Ik ben een ‘ADHD-kindje’ en moet bezig blijven. Mijn jongste project is mee het nieuwe buurthuis inrichten.”
Hogan
Dat doet Bjorn samen met Hogan. Hogan: “Ik leerde Matti 2,5 jaar geleden kennen in Wijkcentrum Venning. Ik had een vechtscheiding achter de rug en was al 7 jaar dakloos. Matti belde spontaan rond voor mij en zorgde voor steun via het OCMW en het CAW. Ik kon zo onder andere een beroep doen op een pro deo advocaat. Daardoor geraak ik weer vooruit in het leven. Dankzij het CAW heb ik nu ook een woning. Daarom wou ik iets terugdoen.
Als klusjesman heb ik vroeger nog gewerkt voor De Poort en voor vzw Effect (nu Poerderie). Ik kan ook goed schilderen. Daarom vroeg Matti me of ik wou meehelpen met de inrichting van het buurthuis. Bjorn verfde de muur al. Samen brachten we fixatie aan op de vloer. De elektriciteit en het sanitair volgen. We zijn ook van plan om een mobiele toog te maken, dan kunnen we buiten dingen organiseren.”
De buurt herleeft
Waar de vrijwilligers het over eens zijn, is hun lof voor Matti. Bjorn: “Matti heeft een gouden hart. Hij kent iedereen in de wijk bij naam en helpt waar hij kan. Hij is de lijm tussen iedereen. Dankzij hem leerde ik veel nieuwe mensen kennen.”
Eline: “Matti heeft de Venning echt doen herleven. Hij is er voor iedereen en komt op voor de mensen. Iedereen draagt hem in het hart. Mijn papa is onlangs overleden. Bij Matti kan ik terecht voor een luisterend oor. Hij is voor mij een vertrouwenspersoon. Sinds kort ben ik ook een opleiding gestart als polyvalent administratief bediende. Matti ging mee met mij naar het eerste gesprek in het CVO Creo en gaf me het duwtje in de rug dat ik nodig had.”