“De kleuterschool is er al, nu nog een watertoren”
Toon Vanneste (60) zet zich niet alleen in Rollegem als vrijwilliger in, maar ook ver daarbuiten. In Burkina Faso bouwde de vzw Sabou, waarvan hij voorzitter is, bijvoorbeeld een kleuterschool. “Nu zijn we bezig met een watertoren”, vertelt hij.
“Toen ik 50 jaar werd, heb ik een groot feest gegeven. Om het leven te vieren. Mijn vader was slechts 51 geworden, net als mijn twee grootvaders. Cadeaus wou ik niet. Ik vroeg iedereen om een vrijwillige bijdrage te doen voor het goede doel van Martine, een vriendin. Zij had een project opgestart in Sabou, een stadje in Burkina Faso. Omdat ze al een som geld had gekregen van een inleefreis, vroeg ze om een vzw op te richten, met mij als voorzitter. Iets wat ik nog steeds met plezier doe.”
“We kregen al snel de vraag van de chef de village van Sabou of we een kleuterschool konden bouwen. Die persoon heeft meer aanzien en invloed dan de burgemeester. In Burkina Faso zijn er enkel in de grote steden private kleuterscholen omdat je pas vanaf je 7 jaar leerplichtig bent. In Sabou is er dan ook geen. Maar er zijn wel veel kleuters.”
“Veel kinderen die 7 jaar zijn en dan naar school moeten gaan, hebben problemen. Want thuis spreken zij Mooré, terwijl de lessen in het Frans gegeven worden. Wie geen Frans spreekt, kan niet of nauwelijks volgen. Bovendien zijn klassen van 120, 130 kinderen geen uitzondering. Leerkrachten kunnen daardoor niemand individueel begeleiden.”
“In Sabou bouwden we eerst een hangar aan het huis van de vzw. Later kwam er een tweede hangar bij. We werkten met halve lesdagen, zodat er 4 klassen van 30 kleuters konden zijn. We letten er ook op dat er evenveel jongens als meisjes les kregen. Al die tijd keken we ook uit naar een betere oplossing: een nieuwe school bouwen. Daarbij kregen we met een aantal problemen af te rekenen, waardoor het project op de lange baan werd geschoven.”
“Met de Noor Sixten Rahlff hadden we al in 2010 een gerenommeerde architect gevonden. Hij wilde ons helpen bij de bouw van de school. Maar door onrust in het noorden van Afrika, die later uitdeinde naar West-Afrika, is hij met zijn studenten architectuur nooit in Sabou geraakt. Hij maakte wel het ontwerp. Daarna heeft iemand kosteloos alle bouwkundige berekeningen gemaakt. Die persoon spendeerde daar 1,5 jaar lang bijna al zijn vrije tijd aan.”
“De metalen constructie hebben we eerst in een proefopstelling gebouwd bij de firma Vandezande in Diksmuide. Daarna stuurden we alles naar Burkina Faso. De aannemer ter plaatse had gezorgd voor 14 arbeiders. Zij hielpen funderingen aan te leggen, de constructie te bouwen en de muren en het dak te plaatsen. Met 4 mensen van onze vzw zijn we ook gaan helpen. Uiteindelijk konden we op 29 oktober 2018 de school officieel openen, in aanwezigheid van de Belgische ambassadeur en een delegatie van de provincie West-Vlaanderen.”
“Nu kunnen er 200 kleuters naar school in Sabou. Maar 1 kleuterschool is lang niet genoeg. Het is dus niet als hier ... Dat zeggen we ook altijd als we in een school een voordracht geven. ‘Wie heeft er goed gegeten?’ vragen we altijd. In Sabou zijn er kindjes die thuis 1 keer in de 3 dagen een maaltijd krijgen. Ook drinkbaar water is een probleem. Daarom bouwen we een watertoren bij de school. Normaal gaan we in de herfstvakantie de zonnepanelen plaatsen, zodat we volledig kunnen instaan voor onze energie.”
“Recent werd vzw Sabou als Europees project voor duurzame ontwikkelingsdoelstellingen geselecteerd. We kregen 20.000 euro subsidies. Maar we mogen dat geld niet gebruiken in Sabou ... Met een deel ervan hebben we het lees- en doeboekje Verdwaald gemaakt. Het gaat over Kongo, een meisje uit Sabou dat als baby gedumpt werd in de brousse. Het is een wonder dat de krokodillen haar toen niet verscheurden. Daarom zegt iedereen dat ze bovennatuurlijk krachten heeft. Kongo leeft nu bij een pleegmoeder. We verkopen dat boekje en de opbrengst gaat naar de vzw.”
